Με τίτλο: «Το μνημόνιο της χρεοκοπίας και ο άλλος δρόμος, πειραματόζωον η ΕΛΛΑΣ»
Τον νέο του βιβλίου με τίτλο «Το μνημόνιο της χρεοκοπίας και ο άλλος δρόμος, πειραματόζωον η ΕΛΛΑΣ» παρουσίασε στην πόλη του Περιστερίου ο γνωστός Καθηγητής Νότης Μαριάς.
Συγκεκριμένα, στις 14 Νοεμβρίου 2011 το βράδυ, στην αίθουσα πολιτιστικού – συνεδριακού κέντρου του νέου Δημαρχιακού Μεγάρου,
παρουσία του Δημάρχου Ανδρέα Παχατουρίδη, ο κ. Μαριάς τόνισε ότι είναι ένα «κόλπο» της τρόικα για να εκμεταλλευτεί περαιτέρω τη χώρα μας, η απειλή της χρεοκοπίας.
Σύμφωνα με τον Καθηγητή τα περί χρεοκοπίας της Ελλάδας μεθοδεύονται από την τρόικα προκειμένου να λεηλατήσει τη χώρα μας και μάλιστα με τη δική μας υπογραφή.
Σημείωσε ότι η Κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ προδιαγράφει την πλήρη εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων του Μεσοπρόθεσμου και του Εφαρμοστικού, ενώ ανοίγει και το δρόμο για τη σύνταξη και υιοθέτηση ενός νέου δεκαετούς Μνημονίου και την εγκατάσταση ξένων εμπειρογνωμόνων στη χώρα μας για πλήρη εποπτεία.
Κατά τον κ. Μαριά η χώρα μας θα μπορούσε να αποφύγει την προσφυγή στο ΔΝΤ και στον ευρωπαϊκό μηχανισμό «στήριξης» της ελληνικής οικονομίας εάν είχε δανειστεί κατά το πρώτο τρίμηνο του 2010 τα ποσά που αναζήτησε και τα οποία προσφέρθηκαν από τους δανειστές με μέσο επιτόκιο 6,2%.
Μάλιστα, ενώ έπρεπε άμεσα να δρομολογήσει την υλοποίηση του ΕΣΠΑ προκειμένου να γίνει απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και να τονωθεί η ανάπτυξη. Αντ’ αυτού προχώρησε σε συνεργασία με την τρόικα σε φοροεπιδρομή και σε μείωση μισθών και συντάξεων, με αποτέλεσμα να βυθιστεί η οικονομία σε ύφεση.
Τέλος αν υπάρχει περιθώριο να ξεφύγει από την τρόικα, σημείωσε ο κ. Μαριάς ότι η χώρα μας θα μπορούσε να καταγγείλει το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση και να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του επονείδιστου χρέους που ανέρχεται στα 2/3 του συνολικού χρέους.
Ταυτόχρονα θα μπορούσε να δρομολογήσει τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου που σύμφωνα με υπολογισμούς Γάλλων ειδικών ανέρχονται σε 575 δις ευρώ. Στα μέτρα αυτά θα μπορούσε να προστεθεί η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου (πετρέλαιο – φυσικό αέριο) αλλά και η εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου.
