«Στην υπερεκατονταετή ζωή μου δεν θυμάμαι ποτέ αντίστοιχη περίοδο με ανάλογα πολιτικά και κυρίως οικονομικά αδιέξοδα. Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου. Φταίμε κι εμείς».
«Στην υπερεκατονταετή ζωή μου δεν θυμάμαι ποτέ αντίστοιχη περίοδο με ανάλογα πολιτικά και κυρίως οικονομικά αδιέξοδα. Θα ήθελα να είχα πεθάνει, να μην είμαι αναγκασμένος να βιώνω αυτές τις καταστάσεις στον τόπο μου. Φταίμε κι εμείς».
Είναι η συγκλονιστική εξομολόγηση του ομότιμου καθηγητής της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ Εμμανουήλ Κριαρά, σε μια δήλωση του στην εφημερίδα «Έθνος»:«Λειτουργήσαμε όλοι-λέει- κυβέρνηση και πολίτες κατά τον χειρότερο τρόπο. Βολευόμασταν -στην καλύτερη περίπτωση-στο καθεστώς της υποκρισίας, της κλεψιάς, της απάτης.
Όταν παίρνει κάνεις δανεικά είτε είναι κράτος είτε είναι πολίτης πρέπει να είναι όσα μπορεί να επιστρέψει…Όχι περισσότερα. Βρισκόμαστε πλέον στον πάτο κι ελπίζω να μην έχει χειρότερα. Βέβαια ο φασισμός μπορεί να έχει άλλο πρόσωπο.
Μέσα στο αστικό καθεστώς που ζούμε όλοι, γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο της Ελλάδας, η λύση, εγώ θα επιμείνω σ αυτό είναι ένας σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Παγκοσμίως. Αυτή είναι η λύτρωση του κόσμου.
Η Αριστερά όμως στην Ελλάδα δεν βλέπω ότι έχει δυνατότητες. Η πρόταση του δημοψηφίσματος δεν ήταν η καλύτερη λύση. Θύμωσα όταν άκουσα ότι αυτό αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Φοβάμαι ότι στις εκλογές θα επικρατήσει ο Σαμαράς. Δεν του έχω εμπιστοσύνη όμως. Είναι βαθύτατα συντηρητικός…»
