Με ομιλητή το γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρή Χιώνη, το Σάββατο 12 Νοέμβρηστις 19.00 στη Ξυλοτεχνία (Παρασκευοπούλου & Κ. Παλαμά), Περιστέρι.
Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας τιμά τα 94 χρόνια της μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Τα διδάγματα του Οκτώβρη του 1917 καθοδηγούν την πάλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Η Οκτωβριανή Επανάσταση αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός στον 20ο αιώνα. Για πρώτη φορά η εργατική τάξη έσπασε τα δεσμά της εκμετάλλευσης, κατέκτησε επαναστατικά την πολιτική εξουσία, βάζοντας έτσι τα «θεμέλια» για την οικοδόμηση μιας καινούριας κοινωνίας, του σοσιαλισμού.
«…εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο. Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι ουσιαστικό ζήτημα. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε…» (Β. Ι. Λένιν)
Η έφοδος του ρώσικου προλεταριάτου στα Χειμερινά Ανάκτορα σηματοδότησε την έναρξη μιας εποχής που ζούμε και σήμερα. Η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός είναι η μοναδική απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που μόνο κρίσεις, φτώχεια και πολέμους φέρνει στους λαούς.
Η γνώση των γεγονότων και των διδαγμάτων της Οκτωβριανής Επανάστασης αποτελεί μεγάλο «όπλο» για το εργατικό – λαϊκό κίνημα σήμερα, στον αγώνα του για να βάλει εμπόδια στα βάρβαρα μέτρα, για να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων.
Όπως στις «δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» ο ρώσικος λαός έδειξε εμπιστοσύνη στο κόμμα των Μπολσεβίκων, έτσι και σήμερα, χρειάζεται συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ και διαμόρφωση ενός παλλαϊκού μετώπου που να θέτει εδώ και τώρα:
- Τέλος στις θυσίες για την κρίση και την κερδοφορία της πλουτοκρατίας.
- Κάτω η κυβέρνηση, κάτω τα κόμματα του κεφαλαίου.
- Εργατική – λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.
Έτσι μόνο μπορεί να ανοίξει ο δρόμος, όχι μόνο για να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, αλλά και για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Οι εργαζόμενοι με τα χέρια τους και το μυαλό τους δημιουργούν τεράστιο πλούτο. Όταν αυτός τους ανήκει φτάνει και περισσεύει για να έχουν όλοι σταθερή δουλειά, χωρίς τον εφιάλτη της ανεργίας, με μισθούς που φτάνουν για να καλύπτονται οι ανάγκες της οικογένειας. Να παράγονται καλύτερα προϊόντα, φθηνότερα και σε λιγότερο χρόνο. Να παρέχεται σε όλους δωρεάν παιδεία και υγεία. Να εξασφαλίζεται σε όλους τους νέους μέχρι τα 18 τους χρόνια η παρακολούθηση του σχολείου που μορφώνει ολόπλευρα, να έχουν όλοι εξασφαλισμένη δουλειά στο αντικείμενο που σπουδάζουν.
Για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας αρκεί να γίνουν τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις, η γη, ιδιοκτησία των πραγματικών δημιουργών του πλούτου, των εργαζομένων και όχι ιδιοκτησία μιας χούφτας πλουτοκρατών που έχουν το «νόμιμο» δικαίωμα να κλέβουν τον ιδρώτα των ανθρώπων του μόχθου. Έτσι μόνο μπορεί η οικονομία να σχεδιαστεί κεντρικά με κριτήριο όχι το κέρδος του βιομήχανου, αλλά τις ανάγκες της κοινωνίας. Μόνο έτσι μπορούν οι εργαζόμενοι να ελέγχουν αν παράγονται όπως πρέπει τα προϊόντα που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Η σπορά του Οκτώβρη του 1917 δεν θα αργήσει να ξανακαρπίσει. Είμαστε σίγουροι ότι η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη.
«…Ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της ανασύνταξης των επαναστατικών δυνάμεων, της απόκρουσης της επίθεσης του διεθνούς κεφαλαίου, της αποφασιστικής αντεπίθεσης. Θα είναι ο αιώνας μιας καινούργιας ανόδου του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος και μιας νέας σειράς κοινωνικών επαναστάσεων…»
