Πληρωμή τόκων υπερημερίας σε κάθε καθυστέρηση πληρωμής, κατάσχεση περιουσίας αν ο οφειλέτης αποδειχθεί ασυνεπής και πολλοί ακόμη σκληροί όροι, περιλαμβάνονται στη σύμβαση για το νέο δάνειο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
Πληρωμή τόκων υπερημερίας σε κάθε καθυστέρηση πληρωμής, κατάσχεση περιουσίας αν ο οφειλέτης αποδειχθεί ασυνεπής και πολλοί ακόμη σκληροί όροι, που συνήθως συναντάμε στα ψιλά γράμματα των τραπεζικών συμβάσεων, περιλαμβάνονται στη σύμβαση για το νέο δάνειο από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και θα δεσμεύσουν τις ελληνικές κυβερνήσεις για τα επόμενα 17,5 χρόνια.
Εκτός όμως από τους όρους της σύμβασης αυτής, που κατατέθηκε στη Βουλή την Τετάρτη για να εγκριθεί, οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν φροντίσει και με άλλους όρους, που έχουν ενσωματωθεί στο τελευταίο μνημόνιο, να εξασφαλίσουν ακόμη μεγαλύτερη προστασία από το ενδεχόμενο να χάσουν τα κεφάλαιά τους.
Η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσμευση ότι θα εγκρίνει νομοθετική ρύθμιση με την οποία η εξυπηρέτηση του χρέους θα αποτελεί στο μέλλον δαπάνη πρώτης προτεραιότητας, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι δεν θα καλύπτονται έγκαιρα άλλες υποχρεώσεις του κράτους (μισθοί, συντάξεις κ.ά.). Μάλιστα, αυτή η δέσμευση θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να ενσωματωθεί και στο Σύνταγμα.
Τα ποσά που θα χρειάζονται για να καλύπτονται οι τόκοι και τα χρεολύσια του συνόλου του ελληνικού χρέους (προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας – ΕΤΧΣ, το ΔΝΤ, αλλά και τους ιδιώτες πιστωτές) για το επόμενο τρίμηνο θα είναι υποχρεωτικό να καταβάλλονται έγκαιρα σε ειδικό λογαριασμό, ώστε να μην υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος απώλειας για τους πιστωτές.
Η σύμβαση για το δάνειο κρύβει αρκετά «αγκάθια», που θα… τσιμπήσουν κάθε επόμενη κυβέρνηση αν υπάρξει η παραμικρή απόκλιση από τους δεσμευτικούς όρους που έχουν συμφωνηθεί για τη χορήγηση του δανείου των 109,1 δισ. ευρώ από το ΕΤΧΣ (η συνολική χρηματοδότηση είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού το ΔΝΤ έχει εγκρίνει χορήγηση 28 δισ. ευρώ και υπάρχουν υπόλοιπα από το αρχικό δάνειο του Μαΐου 2010). Μεταξύ άλλων:
Το δίκαιο που διέπει το νέο δάνειο είναι το αγγλικό, και όχι το ελληνικό, βάσει του οποίου είχε συναφθεί μέχρι το 2010 το 90% των δανείων της Ελλάδας από τις αγορές. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν οι ελληνικές κυβερνήσεις με ένα νόμο να «κουρέψουν» τους πιστωτές, όπως έγινε πρόσφατα με το PSI. Επιπλέον, το αγγλικό δίκαιο είναι πολύ πιο «φιλικό» για τους πιστωτές, παρά για τους δανειολήπτες. Ενδεχόμενη αντιδικία θα παραπέμπεται όχι σε ελληνικά δικαστήρια, αλλά σε δικαστήριο του Λουξεμβούργου.
Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος παραιτούνται με άλλον όρο της σύμβασης «αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι νομικών διαδικασιών σχετικά με την παρούσα συνθήκη», ώστε να μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων από το ΕΤΧΣ. Στα περιουσιακά στοιχεία που μπορεί να κατασχεθούν περιλαμβάνεται κάθε στοιχείο της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (ακίνητα, μετοχές κ.ά.) και της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία έχει στο ενεργητικό της τα αποθέματα χρυσού της χώρας.
Σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμής τοκοχρεολυσίων από το Δημόσιο, το ΕΤΧΣ θα χρεώνει τόκο με επιτόκιο υπερημερίας, το οποίο θα είναι 2% μεγαλύτερο από το τρέχον διατραπεζικό επιτόκιο της ευρωπαϊκής αγοράς, το EURIBOR.
Προβλέπεται πλήθος περιπτώσεων στις οποίες οι εκταμιεύσεις των επόμενων δόσεων του νέου δανείου θα «παγώνουν» και το ήδη καταβληθέν ποσό θα καθίσταται απαιτητό στο σύνολό του. Αυτό θα γίνεται, μεταξύ άλλων, αν το Δημόσιο δεν πληρώσει μία δόση του δανείου, αν παραβιάσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το μνημόνιο, αν δεν πληρώσει τα τοκοχρεολύσια των νέων ομολόγων, που πήραν οι ιδιώτες πιστωτές με το PSI, ή αν κηρυχθεί παράνομη από δικαστήριο η δανειακή σύμβαση.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιβεβαιώνει τον καίριο ρόλο του, καθώς σε περίπτωση που κρίνει ότι πρέπει το ίδιο να σταματήσει να χρηματοδοτεί την Ελλάδα, η σύμβαση προβλέπει «πάγωμα» και των εκταμιεύσεων του δανείου από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης.
Το ΕΤΧΣ θα μπορεί να στέλνει δικούς τους επιθεωρητές ανά πάσα στιγμή για να ελέγχουν εξονυχιστικά τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας, ενώ η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος αναλαμβάνουν την υποχρέωση να ελέγχουν περιπτώσεις απάτης, δωροδοκίας ή κάθε άλλης παράνομης δραστηριότητας σε σχέση με τη δανειακή σύμβαση.
