Σαν μια καθημερινή αποστολή επιβίωσης γίνεται η ζωή στην Ελλάδα με τα στοιχεία που προκύπτουν σε αντιπαράθεση και με άλλες χώρες της Ε.Ε.
Μιας και η χώρα μας ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η σύγκρισή της με άλλες χώρες γίνεται φυσικό επακόλουθο.
Μετά από περισσότερα από 12 χρόνια συνεχούς πίεσης και ύφεσης στη χώρα συνεχίζουμε να ζούμε νέα επεισόδια ακρίβειας και αδικίας για τους Έλληνες.
Η υψηλή φορολογία και η αύξηση των τιμών στα προϊόντα έχουν οδηγήσει τη ζωή όλων των πολιτών της μικρομεσαίας τάξης να αναρωτιέται για την επιβίωση της αυριανής μέρας.
Και μιας και ζούμε στο 2022 και καταφέρνουμε να γνωρίζουμε τα στοιχεία και άλλων χωρών παρατηρούμε ότι η Ελλάδα είναι ενδεχομένως μια από τις πιο δύσκολες χώρες της Ευρώπης για να ζεις.
Ειδικά αν ο μισθός σου είναι στα επίπεδα του κατώτερου και καλείσαι να πληρώσεις βενζίνη για να μετακινηθείς στη δουλειά σου, ενοίκιο για να μην μένεις στο δρόμο και λογαριασμούς ΔΕΚΟ που συνεχώς αυξάνονται.
Κάνοντας όλα τα παραπάνω τι σου απομένει για να ζήσεις τη ζωή σου; Ελάχιστα ή μπορεί και καθόλου χρήματα με αποτέλεσμα του να δημιουργούνται σωρευμένες οφειλές που κάποια στιγμή θα σκάσουν.
Άραγε τι συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια και καμία πολιτική ηγεσία δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να μπορούν να ζήσουν σαν άνθρωποι όλοι οι κάτοικοι της Ελλάδας;
Μήπως τελικά η λογική της ζωής στην Ελλάδα οδηγεί στο σενάριο να μην υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές τάξεις αλλά αντιθέτως λίγοι άνετοι και πάρα πολλοί εξαθλιωμένοι πολίτες;
Ερωτήματα που μπορούν να απαντήσουν μόνο αυτοί που γνωρίζουν αλλά μέχρι στιγμής δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν την πραγματική κατάσταση στο μεγάλο πλήθος της κοινωνίας.
