Η φωτογραφία του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος εξελέγη εκ νέου πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα πολλών εφημερίδων.
Η φωτογραφία του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος εξελέγη εκ νέου πρόεδρος του κεντροδεξιού κόμματος Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα πολλών εφημερίδων, με σχόλια ανάλογα της ανάγνωσης την οποία έκαναν αντιστοίχως μετά τη νίκη του στην εσωκομματική αναμέτρηση με 64,5% των ψήφων.
Στη συντηρητική Le Parisien, η οποία επέλεξε τον τίτλο «επί τω έργω!», απεικονίζεται θριαμβευτής, έτοιμος για δράση, εν μέσω του πλήθους.
Στην κεντροαριστερή Libération αντίθετα, ένας μικροσκοπικός Ν. Σαρκοζί μοιάζει να συνθλίβεται κάτω από τον τετράστηλο τίτλο «L’Hypoprésident» (η σύνταξη της εφημερίδας κάνει ένα λογοπαίγνιο για να καταδείξει ότι θα είναι το αντίθετο του «υπερπροέδρου»: ένας «υποπρόεδρος», κατ’ αυτήν).
«Καθώς δεν κατάφερε να συγκεντρώσει μαζική υποστήριξη», εξηγεί η εφημερίδα, ο κ. Σαρκοζί «υποχρεούται σε συγκατοίκηση με τους αντιπάλους του. Παρήλθε πλέον η εποχή του υπερπροέδρου».
H Le Figaro αναφέρεται στις «προκλήσεις του Σαρκοζί», υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι «δεσμεύθηκε για τη συσπείρωση όλων».
Για «συσπείρωση» μιλάει και η Le Monde, προβάλλοντας μάλιστα την ιδέα ότι η λέξη (Rassemblement), θα μπορούσε να γίνει το νέο όνομα του κόμματος. Εκτιμά πάντως ότι «για τον Σαρκοζί, θα είναι μακρύς ο δρόμος για το 2017», δηλαδή για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.
Μακρύς και δύσκολος δρόμος διότι η «συσπείρωση» πάει μαζί με την «συγκατοίκηση» η οποία επιβάλλεται στον κ. Σαρκοζί, εξαιτίας του 64,5% της εκλογής του, το οποίο θεωρείται ότι δεν αρκεί για την αδιαμφισβήτητη κατίσχυσή του.
Αρχίζοντας τις επαφές για τη σύσταση της πολιτικής επιτροπής του κόμματος, το πρώτο άτομο το οποίο συνάντησε στις 9 το πρωί, ήταν ο Μπρουνό Λεμέρ, ο οποίος με το ποσοστό 29,18% κατόρθωσε να περιορίσει την απόλυτη κυριαρχία του κ. Σαρκοζί.
Με δηλώσεις του όμως στην εφημερίδα Le Monde πριν από μ;iα εβδομάδα, ο κ. Λεμέρ ξεκαθάρισε ότι δεν σκοπεύει να συμμετέχει στη διεύθυνση του UMP.
Επιχείρηση «συσπείρωση»
Η συνάντηση των κ.κ. Σαρκοζί – Λεμέρ διήρκεσε μία ώρα. Βγήκαν με χαμόγελα, χωρίς όμως να κάνουν δηλώσεις στους δημοσιογράφους.
Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες, φέρονται να αποφάσισαν να μεταβούν μαζί την ερχόμενη Τρίτη στο συνέδριο του κόμματος της Άγκελα Μέρκελ, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της Γερμανίας στην Κολωνία.
Για τα χαμόγελα της συνάντησης, ίσως συνέβαλε η δήλωση του κ. Σαρκοζί στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του καναλιού TF1: «Ο Λεμέρ ήταν ένας από τους υπουργούς μου και είναι ένα από τα πλέον ελπιδοφόρα στελέχη του κόμματος». Ο κ. Λεμέρ χρημάτισε υπουργός Γεωργίας επί κεντροδεξιάς διακυβέρνησης της Γαλλίας.
Λόγια απαραίτητα για τη «συσπείρωση», αλλά και για να ξεχασθούν προηγούμενοι σκληροί χαρακτηρισμοί του κ. Σαρκοζί, κατά τη διάρκεια της καμπάνιας όπως «ο Λεμέρ, αυτός ο ηλίθιος (connard) που τον έκανα και υπουργό», όπως μετέφερε στις 15 Οκτωβρίου η σατυρική εφημερίδα Canard Enchaîne χωρίς ποτέ να διαψευσθεί.
Μετά τον Μπρούνο Λεμέρ, ο Νικολά Σαρκοζί θα πρέπει να εξασφαλίσει τη συνεργασία και των υπολοίπων σημαντικών στελεχών του κόμματος, προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη «συσπείρωση».
Προς τούτο σκέφθηκε τη δημιουργία μιας νέου είδους «επιτροπής», στην οποία θα συμμετέχουν τα στελέχη της γκωλικής κεντροδεξιάς τα οποία υπήρξαν πρωθυπουργοί.
Η ιδέα, την οποία ανακοίνωσε στην τηλεοπτική συνέντευξή του την Κυριακή, εξέπληξε πάντως πολλούς «πρώην πρωθυπουργούς», ορισμένοι των οποίων όπως ο Φρανσουά Φιγιόν και ο Αλέν Ζιπέ δεν εμφανίζονται προς το παρόν ιδιαίτερα πρόθυμοι να ενταχθούν σε ένα τέτοιο όργανο.
Για το περιβάλλον μάλιστα του Φ. Φιγιόν, «η πολιτική επιτροπή του κόμματος λειτουργεί πολύ καλά και δεν χρειάζεται η δημιουργία ενός νέου θεσμικού εργαλείου».
Σημειωτέον ότι οι δύο αυτοί «πρώην» είναι οι μελλοντικοί αντίπαλοι του Σαρκοζί στις προκριματικές εκλογές οι οποίες θα γίνουν στο κόμμα το 2016 ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2017.
Όπως συνοψίζει ο σχολιαστής της Libération, « ο Σαρκοζί κρατάει το κόμμα, ο Ζιπέ όμως έχει κερδίσει την κοινή γνώμη, ο Φιγιόν έχει το πρόγραμμα που από μήνες έχει προετοιμάσει και ο Λεμέρ φέρνει τον νεωτερισμό – η μάχη θα είναι εξοντωτική».
