Παρέμβαση στο θέμα της δημοσίευσης των ισολογισμών και των κρατικών διακηρύξεων έκανε χθες η ΕΣΗEΑ, με επιστολή προς τον υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη.
Παρέμβαση στο θέμα της δημοσίευσης των ισολογισμών και των κρατικών διακηρύξεων έκανε χθες η ΕΣΗEΑ, με επιστολή προς τον υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, στην οποία τονίζει ότι θα πρέπει να λαμβάνεται ως κριτήριο και «η ρήτρα της μισθωτής εργασίας για τους συντάκτες και η απασχόληση αριθμού προσωπικού απαραίτητου για την έκδοση εφημερίδας».
Η επιστολή της ΕΣΗΕΑ προς τον κ. Χατζηδάκη αναφέρει:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ θέλει να σας επισημάνει ότι στις εφημερίδες (πολιτικές, οικονομικές, ημερήσιες, εβδομαδιαίες κ.λπ.) που κατά την απόφασή σας δικαιούνται της δημοσίευσης ισολογισμών Α.Ε. και ΕΠΕ, κρατικών διακηρύξεων κ.λπ., έχουν περιληφθεί και εφημερίδες, οι οποίες δεν διαθέτουν το απαραίτητο συντακτικό προσωπικό για την έκδοσή τους. Επιπλέον, παραβιάζουν κατ’ εξακολούθηση τις διατάξεις της Εργατικής Νομοθεσίας και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και δεν καταβάλλουν τις εργοδοτικές εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Τρανταχτό παράδειγμα τέτοιας εργοδοτικής συμπεριφοράς είναι η εφημερίδα «Ο ΛΟΓΟΣ», η οποία δεν απασχολεί δημοσιογράφους.
Πιστεύουμε ότι για την παραχώρηση, από την πλευρά σας, σε κάθε εφημερίδα του δικαιώματος δημοσίευσης ισολογισμών και άλλων διακηρύξεων, οφείλετε να λαμβάνετε υπόψη ως κριτήριο και τη ρήτρα μισθωτής εργασίας για τους συντάκτες και την απασχόληση αριθμού προσωπικού απαραίτητου για την έκδοση εφημερίδας (π.χ. υποχρεωτική κάλυψη ρεπορτάζ πολιτικής, οικονομικής επικαιρότητας κ.λπ.), ως και μια βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας από τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων.
Είναι, τουλάχιστον, παράδοξο και δεν συνάδει προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης η ύπαρξη ΜΜΕ χωρίς συντάκτες και επιπλέον η επιβράβευση με τη μορφή της οικονομικής ενίσχυσης -με τη δημοσίευση των ισολογισμών και των κρατικών διαφημίσεων- της αντεργατικής και αντισυνδικαλιστικής συμπεριφοράς συγκεκριμένων εκδοτών. Θα συμφωνείτε και εσείς ότι δεν επιτρέπεται να υπάρχουν και να ενισχύονται οικονομικά εφημερίδες «φαντάσματα», οι οποίες δεν τηρούν καμία από τις προαναφερόμενες προϋποθέσεις».
