Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, μίλησε σε συνέντευξη του για την Ελλάδα του σήμερα, τους νέους, πως χαρακτηρίζει τον εαυτό του, για τη σύζυγο του, για τα τουρκικά σίριαλ αλλά και για τα “μπουζουκοδάνεια”.
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σύμβολο της ροκ μουσικής εδώ και περίπου 40 χρόνια , με αφορμή το νέο του δίσκο με τίτλο «Αφετηρία», μίλησε σε συνέντευξη του για την Ελλάδα του σήμερα, τους νέους, πως χαρακτηρίζει ο ίδιος τον εαυτό του, για τη σύζυγο του, Ελένη Ράντου, για τα τουρκικά σίριαλ αλλά και για τα “μπουζουκοδάνεια”.
«Αισθάνομαι όπως όλος ο κόσμος. Πίεση από όλα τα σημεία του ορίζοντα. Τα πράγματα δεν είναι καλά και η μοναδική αντίσταση είναι πια ένα κουράγιο, ένα χαμόγελο, η αλληλεγγύη, η αξιοπρέπεια και η ανυπακοή. Ειδικά οι τρεις τελευταίες λέξεις, τα τρία «α» δηλαδή, είναι τα πιο αναγκαία στοιχεία στην εποχή του σήμερα» είπε χαρακτηριστικά ο διαχρονικός τραγουδιστής.
Για τη νεολαία που σπουδάζει και φεύγει για το εξωτερικό ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είπε: «Δεν μπορώ να κακολογήσω κανέναν. Τα παιδιά σπουδάζουν για να προσληφθούν κάποια στιγμή στην … ανεργία».
Ακόμη, ο ίδιος δηλώνει υπέρ της «αναίμακτης επανάστασης» και αποκαλύπτει πως έχει συμβουλευτεί ψυχολόγο, που τον βοήθησε πολύ. Για τον εαυτό του, αν και δυσκολεύτηκε να αυτοχαρακτηριστεί, είπε: «Eίμαι βαθύτατα κομπλεξικός, είμαι ένα σωρό πράγματα» και ασπάστηκε τους εξής στίχους που έχει γράψει η Ελένη Ράντου στο “Ιδιαζόντως”, επισημαίνοντας πως «..έχει πετύχει διάνα!» :
Ιδιαζόντως ευφυής και τρυφερός σαν εραστής
στα λάθη πάντα συνεπής, ο πιο καλός ο μαθητής.
Κοινωνικά διαπρεπής, στον πειρασμό επιρρεπής
με σιγουριά ανασφαλής, ένας νορμάλ σχιζοφρενής.
Ιδιαζόντως ευφυής και μανιώδης στοχαστής
μιας υψηλής αισθητικής, Πειραϊκής-Πατραϊκής.
Βαθύτατα εσωστρεφής, γεμάτος ίχνη ενοχής
μες στην χαρά μου δυστυχής, κομπλεξικός εκ γενετής.
Όσον αφορά στα τουρκικά σίριαλ, ο Βασίλης απαντά: «Το σύστημα χτυπά πρώτα τον πολιτισμό και την καλλιέργεια. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος δεν θα έβλεπε ποτέ αυτά τα σίριαλ, θα είχε απαίτηση να δει κάτι πιο σημαντικό».
Τέλος, εξήγησε πως οι μουσικές σκηνές είναι γεμάτες σε σύγκριση με τα μπουζούκια καθώς «όσοι κάθονταν στα πρώτα τραπέζια πίστα έπαιρναν τα λεγόμενα “μπουζοκοδάνεια” και τώρα με την κρίση τα βρήκανε σκούρα».
