Ο Γιάννης Σγουρός, Αντιπροέδρος της Επιτροπής των Περιφερειών και Προέδρος της Ελληνικής Αντιπροσωπίας της ΕτΠ, για την Παγκόσμια Ημέρα της Ευρώπης.
Η 9η Μαΐου, ημέρα εορτασμού και ιστορικής μνήμης για τα κράτη και τους λαούς της Ευρώπης αποκτά μία ιδιαίτερη σημασία σήμερα.
Ο δρόμος της λιτότητας που επιβλήθηκε στον Ευρωπαϊκό Νότο αποδείχθηκε αναποτελεσματικός.
Θέση την οποία τώρα υποστηρίζουν κορυφαίοι παράγοντες των Ευρωπαϊκών χωρών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς επίσης και κορυφαίοι οικονομολόγοι όπως ο Αμερικανός Νομπελίστας, Πωλ Κρούγκμαν.
Παρά τις συνεχείς αναφορές στην ανάπτυξη, αυτό που τελικά βλέπουμε να επαναλαμβάνεται συνεχώς είναι η επιβολή περαιτέρω περικοπών.
Η επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος θα επέλθει με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης μεταξύ κοινωνίας και αγοράς, αλληλεγγύη και αλλαγή της πολιτικής στην Ευρώπη.
Την 9η Μαΐου πριν από 62 χρόνια, την επαύριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η διακήρυξη του Γάλλου Υπουργού Εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν, έθεσε τα θεμέλια σημερινής Ένωσης καλώντας τους ηγέτες της ηπείρου να υπερβούν τα εθνικά στεγανά εγκαταλείποντας ταυτόχρονα την λογική της σύγκρουσης και να συνεργαστούν σε υπερεθνικό επίπεδο προκειμένου να οικοδομήσουν από κοινού ένα αμοιβαία επωφελές μέλλον βασισμένοι στις αρχές της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της αμοιβαιότητας.
Ο φετινός εορτασμός βρίσκει την Ευρώπη μπροστά σε μία εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα για το μέλλον του κοινού μας νομίσματος και αμφισβήτηση της ικανότητας της Ένωσης να αρθρώσει πειστικές απαντήσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε ως προς την ανταγωνιστικότητα των εθνικών και περιφερειακών μας οικονομιών αλλά και την εξασφάλιση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής.
Η αντιμετώπισή των παραπάνω προκλήσεων προϋποθέτει μια νέα δημιουργική πολιτική σύνθεση των προοδευτικών δυνάμεων της ηπείρου, όπως την οραματίστηκαν οι πατέρες του ευρωπαϊκού οικοδομήματος στις αρχές της δεκαετίας του 50.
Αυτή η νέα «φυγή προς τα εμπρός» απαιτεί την χάραξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο μιας ολοκληρωμένης πολιτικής εξόδου από την κρίση που θα δίνει έμφαση σε πολιτικές που στοχεύουν στην ανάπτυξη, την προώθηση της απασχόλησης, την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού και των οικονομικών ανισοτήτων.
