Αποκλειστικά στο PeristeriNews.gr μιλά ο δημιουργός της «Inbetween» Κώστας Κοσνετζώφ…
Γράφει η Γιάννα Τσουτσουλή
Τα εγκαίνια της έκθεσης «Inbetween» του Κώστα Κοσνετζώφ παρακολουθήσαμε την Δευτέρα 20 Απριλίου 2015 στην αίθουσα Τέχνης του Δημαρχείου Περιστερίου.
Πρόκειται για μία δεκαήμερη έκθεση φωτογραφίας-ζωγραφικής με 30 έργα ως αποτέλεσμα «πειραματισμού» πάνω στην «γλώσσα» της συμμετρίας και της ψηφιακής σύνθεσης των εικόνων.
Πλήθος κόσμου έδειξε έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την έκθεση, ενώ κατά τη διάρκεια της όμορφης βραδιάς συνόδευσαν μουσικά οι: Μαριγιάννα Ανδρονιάδη στα φωνητικά, ο Νίκος Ντεκούλης στο πιάνο και ο Χρήστος Δαλιάνης στο βιολί.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο Δήμαρχος Περιστερίου, Ανδρέας Παχατουρίδης, ο οποίος μιλώντας για τον Κώστα Κοσνετζώφ δήλωσε πως τελικά «Το Περιστέρι έχει ταλέντο».
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 3 Μαϊου, ενώ η Αίθουσα Τέχνης του Δημαρχείου θα είναι ανοιχτή καθημερινά στις 11:00-13:00 και 19:00-22:00. Με αφορμή τα έργα του αρχιτέκτονα-εικαστικού, συζητήσαμε μαζί του για την έκθεση.
Ας πούμε μερικά λόγια για την «Inbetween»
Η έκθεση βασίζεται καθαρά σε πειραματισμό με τα ψηφιακά μέσα (όχι μόνο photoshop). Στην ουσία ξεκίνησε από μία ανάγκη για την ζωγραφική, βασισμένη σε φωτογραφικό υλικό για αρχή. Η δουλειά εδώ ξεκίνησε από μία άσκηση πάνω στις μορφές συμμετρίας. Υπάρχει συμμετρία-αντισυμμετρία και παιχνίδια πλέον, όπου οι αντικατοπτρισμοί εισχωρούν ο ένας μέσα στον άλλο δημιουργώντας μία καινούργια γλώσσα τοπίου. Την γλώσσα αυτή κάποιος μπορεί να την διαβάσει ως περίκλειστη. Πρόκειται δηλαδή για ένα τοπίο που «κλείνει» από τον ίδιο του τον εαυτό μέσω των επαναλήψεων, των προοπτικών, των οπτικών γωνιών, των αντανακλάσεων, αλλά ταυτόχρονα έχει και μεγάλο βάθος. Υπάρχουν συμμετρίες βασισμένες στην fractal γεωμετρία. Κάποιος μπορεί να βρει σχήματα ξανά και ξανά, όσο πηγαίνει προς το κέντρο ή τον άξονα συμμετρίας.
Η σημασία της συμμετρίας στα έργα είναι μεγάλη..
Αυτό είναι η αρχή.. Σιγά-σιγά η συμμετρία οδηγεί την δημιουργική διαδικασία σε ένα παιχνίδι αντανακλάσεων. Η έκθεση χωρίζεται διακριτικά σε τρείς ενότητες. Η πρώτη ενότητα βασίζεται περισσότερο σε ασπρόμαυρα έργα και «παίζει» με το θέμα της οπτικής γωνίας. Θέτει δηλαδή σε κρίση το πώς βλέπουμε ένα τοπίο και ταυτόχρονα το πώς παίρνουμε θέση απέναντί του. Η δεύτερη ενότητα απαρτίζεται κυρίως από καθαρές συμμετρίες, οριζόντιου ή κάθετου άξονα και δημιουργούνται τοπία, εμπνευσμένα από εκείνα που εμφανίζονται στο ψυχολογικό τεστ προσωπικότητας Rorschach. Και υπάρχει και μία Τρίτη ενότητα με τα πιο δυνατά χρώματα, όπου, όταν επισκέπτης σκεφτεί όλη την διαδικασία των αντανακλάσεων, νιώθει τελικά ό, τι του προκύπτει-δεν είναι σφιχτά τα συναισθήματα των έργων εδώ.
Από τα λεγόμενα σας, καταλαβαίνουμε ότι όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας στα έργα σας
Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας και η σκέψη πάνω στην οπτική γωνία έχει από μόνη της πολλά διαφορετικά επίπεδα. Μπορεί κάποιος να σταθεί στην αισθητική ομορφιά μίας εικόνας, αλλά μπορεί να εμβαθύνει και διανοητικά.
Γιατί πρέπει κάποιος να επισκεφτεί την έκθεση;
Γιατί όλα αυτά που προαναφέραμε είναι τεχνικά και λίγο αφηρημένα..
Με τι κριτήρια επιλέχτηκαν τα έργα;
Είναι η τρίτη ατομική μου έκθεση και ειδικά αυτή την φορά υπάρχει ένας κώδικας που προτείνω σε κάθε έργο- είτε μία ειδική οπτική γωνία, είτε ένα παιχνίδι με τις αντανακλάσεις, είτε μία καθαρή συμμετρία. Προσπαθώ να φτιάξω μία καινούργια γλώσσα, έναν καινούργιο τρόπο να βλέπουμε το τοπίο.
Υπάρχουν και άλλα έργα που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε αυτή την έκθεση;
Ναι υπάρχουν. Και μάλιστα, με αφορμή την ερώτησή σας, έβγαλα στον αέρα πρόσφατα ένα e-shop, στο οποίο φιλοξενούνται πάρα πολλά ψηφιακά έργα ίδιας τεχνοτροπίας και πάρα πολλών άλλων (KONOF.COM).
Από πού εμπνευστήκατε τον συνδυασμό φωτογραφίας-ζωγραφικής;
Σε επίπεδο έμπνευσης, όλη η ιστορία προέρχεται και από κάτι που κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κακόβουλα «ναρκισσισμό». Έ
ρχεται από το «καθρέφτισμα». Δηλαδή από το πώς ένα στοιχείο που αρχικά είναι φωτογραφικό μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να φτιάξει έναν δικό του κόσμο.
Πόσο χρόνο χρειάστηκε η σύσταση της «inbetween» ;
Σε επίπεδο χρόνου, υπάρχει φωτογραφικό υλικό, το οποίο ανανεώνω συνεχώς. Όλα τα έργα βασίζονται σε πρωτότυπες δικές μου φωτογραφίες. Κάποιος ίσως μπορεί να αναγνωρίσει και κάποια τοπία ανάμεσα στα έργα. Η βάση όμως της φωτογραφίας καταλήγει να είναι αγνώριστη. Αυτό που θέλει κάθε έργο να δώσει είναι ένας νέος τρόπος να κοιτάμε και να νιώθουμε.
Κλείνοντας, ποιος είναι ο βασικότερος στόχος σας μέσω της έκθεσης;
Η πρόκληση για μένα είναι περισσότερο να ακούσω από τους επισκέπτες τι βλέπουν μέσα στα έργα. Το καλό είναι ότι δεν είμαι ψυχολόγος.. Οπότε ό, τι και να ακούσω μένει ανάμεσα σε μένα και σε αυτόν που το είδε. Για μένα, εξάλλου, τα έργα έχουν ολοκληρωθεί. Ξαφνικά όμως όταν κάποιος επισκέπτης έρχεται, μου φωτίζει το έργο με έναν τρόπο που εγώ δεν είχα φανταστεί και αυτό είναι απολαυστικό…
