Εργάζονται όλο το χρόνο για μία μέρα…
Εργάζονται όλο το χρόνο για μία μέρα, γιατί… “Καθαρά Δευτέρα, δίχως χαρταετό δε γίνεται”.
Κι όσο κι εάν ακούγεται περίεργο, στις μέρες που ζούμε, οι παραγγελίες πέφτουν… βροχή, καθώς ελάχιστα εργαστήρια έχουν απομείνει, αφού η συγκεκριμένη κατασκευή είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου χειροποίητη και απαιτεί πολύωρη εργασία, μαστοριά, προσωπική διάθεση και μεράκι.
Μ’ αυτά ως εφόδιο, και με την πολύτιμη εμπειρία τους, οι λίγοι πλέον εγχώριοι κατασκευαστές χαρταετών συνεχίζουν την ωραία παράδοση, που απαιτεί το έθιμο της Καθαράς Δευτέρας.
Ο παραδοσιακός χαρταετός παραμένει ο εξαγωνικός χάρτινος, αν και ο πλαστικός αντέχει στην κακοκαιρία.
Η κατασκευή του χαρταετού έχει τα μυστικά της, αν και τα υλικά παραμένουν, διαχρονικά, περίπου τα ίδια.
Η επεξεργασία περνά από διάφορα στάδια.
Πρώτα γίνεται ο σκελετός, με τρία ξύλινα πηχάκια και καρφώνεται στο κέντρο μ’ ένα καρφί, που στραβώνει στο πίσω μέρος.
Οι αποστάσεις των ξύλων παίζουν ρόλο στη σταθερότητα της δομής.
Ακολουθεί το δέσιμο με σπάγκο στις άκρες και η συρραφή του χαρτιού στο περίγραμμα.
Στη συνέχεια, κόβονται και δένονται τα ζύγια.
Τα ζύγια πρέπει να είναι ταιριασμένα και να σχηματίζουν τρίγωνο, με την επάνω γωνία του σκελετού.
Το ίδιο και τα ζύγια της ουράς, για να μπορεί να πετάει σταθερά και ισορροπημένα.
Όσο πιο βαριά είναι, η ουρά, τόσο καλύτερα πετάει ο αετός, σε συνθήκες δυνατού άνεμου.
Ο χαρταετός κατασκευάζεται σε διάφορα μεγέθη, για όλα τα γούστα, κι από εκεί και μετά χρειάζεται μόνο ένα πράγμα για να πετάξει: αέρα.
