Από την αρχή της κρίσης χρέους, δύο χρόνια πριν, 16 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αλλάξει κυβέρνηση.
Την Κυριακή η Γαλλία αλλάζει σελίδα με τον Ολάντ να ζητά ανάπτυξη. Στη Ρουμανία και στην Τσεχία οι κυβερνήσεις χάνουν την εμπιστοσύνη της Βουλής. Στην Ολλανδία παραιτείται η κυβέρνηση. Η κρίση χρέους ρίχνει τη μία κυβέρνηση μετά την άλλη.
Από την αρχή της κρίσης χρέους, δύο χρόνια πριν, 16 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αλλάξει κυβέρνηση. Ειδικότερα, περισσότερες από τις μισές κυβερνήσεις της Ε.Ε. (27 στο σύνολο) είτε έπεσαν είτε παραιτήθηκαν. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία ήταν τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που υποχρεώθηκαν να πάρουν.
Μετά την Βρετανία, την Ισπανία και την Ιταλία, η Γαλλία θα είναι η επόμενη μεγάλη χώρα της Ε.Ε. που θα οδηγηθεί σε αλλαγή ηγεσίας, καθώς όλα δείχνουν ότι ο Ολάντ θα κερδίσει τον Σαρκοζί στον δεύτερο γύρο της Κυριακής. Στην Ισπανία, οι συντηρητικοί κέρδισαν τους σοσιαλιστές και επέστρεψαν στην εξουσία, το αντίθετο από ότι πρόκειται να γίνει στην Γαλλία. Στην Ελλάδα και την Ιταλία, τεχνοκράτες ανέλαβαν να προχωρήσουν τις αλλαγές, καθώς οι κυβερνήσεις από τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούσαν να το κάνουν.
Χτες, η ρουμάνικη κυβερνηση έπεσε μετά από ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, ενώ στην Ολλανδία ετοιμάζονται ήδη για τις δεύτερες εκλογές μετά το ξέσπασμα της κρισης. Και στις υπόλοιπες χώρες όμως, οι ηγέτες των πρόσφατων κυβερνήσεων έχουν πέσει θύματα της οικονομικής κρίσης, ενώ στη Σουηδία και τη Βουλγαρία την εξουσία έχουν κυβερνήσεις μειοψηφίας. Προς το παρόν, η κρίση έχει αφήσει ανέπαφες τις κυβερνήσεις μόνο στη Γερμανία και στην Πολωνία, καθώς και σε μερικές μικρότερες χώρες (Λιθουανία, Εσθονία, Αυστρία, Λουξεμβούργο και Μάλτα).
Και μένει η Ελλάδα. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου φαίνεται ότι θα οδηγήσουν σε μια ρευστή κατάσταση με άνοδο της Αριστεράς και των αντιμνημονιακών κομμάτων. Η συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων θεωρείται πλέον πολύ πιθανή προκειμένου να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί ουσιαστικά η Τρόικα, για τις οποίες όμως εκφράζονται αμφιβολίες αν είναι αρκετές για να βγει η χώρα από το τούνελ της ύφεσης.
Ζητείται ηγεσία στην Ε.Ε.
Από την Ευρώπη λείπει η ηγεσία, λέει ο Ούντο Μπούλμαν, ευρωβουλευτής του SDP της Γερμανίας, φωτογραφίζοντας την αδυναμία της καγκελαρίου της χώρας του να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων
«Είναι πολύ λίγοι οι ευρωπαίοι ηγέτες» λέει ο Μπούλμαν «που έχουν το κουράγιο να σταθούν μπροστά στους πολίτες των χωρών τους και να πουν: “Κάνω κάτι που είναι αντιδημοφιλές, αλλά πρέπει να γίνει, για να διασφαλίσω ότι αύριο θα έχουμε καλύτερο μέλλον”».
Όμως οι ηγέτες αυτοί σπανίζουν σήμερα, προσθέτει, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που «όσοι βλέπουν την Ευρώπη από έξω θεωρούν ότι αποτυγχάνουμε σε μια ιστορική αποστολή».
Παρόμοιες απόψεις έχει εκφράσει και ο πρόεδρος της Κομισιον, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, που βλέπει την ισχύ της Επιτροπής να μειώνεται καθώς η Γερμανία παίρνει ουσιαστικά μόνη της αποφάσεις για το τι πρέπει να γίνει και τι όχι.
Γι’ αυτό άλλωστε ζήτησε να αναλάβει την οικονομική διακυβέρνηση η ίδια η Επιτροπή. Ο Μπαρόζο θέλει ουσιαστικά οι 17 χώρες της ευρωζώνης να εκχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους ώστε να γίνει πιο εύκολος ο συντονισμός της δημοσιονομικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ.
Η συμφωνία της 25ης Μαρτίου είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση που προτιμά ο Μπαρόζο, παρότι η Τσεχία και η Βρετανία διαφώνησαν. Ωστόσο, η συμφωνία δεν είναι δεσμευτική, η Ιρλανδία θα κάνει δημοψήφισμα για αυτήν ενώ ο Ολάντ, που αναδεικνύεται σε καταλύτη αν εκλεγεί, έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα την τροποποιήσει…
