Το τυπικό οκτάωρο ωράριο εργασίας δεν αποτελεί κανόνα για το μισό εργατικό δυναμικό παγκοσμίως, σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO).
Οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας κατά μέσο όρο παγκοσμίως ήταν εντός του φυσιολογικού εύρους, και διαμορφώνονταν σε περίπου 43,9 ώρες την εβδομάδα πριν από την πανδημία, διαπίστωσε μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή.
Την ίδια ώρα, περίπου το ένα τρίτο των εργαζομένων είχε πάνω από 48 ώρες εργασίας την εβδομάδα, ενώ το ένα πέμπτο εργαζόταν με μερική απασχόληση ή λιγότερες από 35 ώρες την εβδομάδα.
«Αν και οι πολλές ώρες εργασίας μειώθηκαν ελαφρώς κατά την πρώτη φάση της πανδημίας και οι λίγες ώρες εργασίας αυξήθηκαν κάπως, και τα δύο φαινόμενα είχαν ήδη επανέλθει στα προ πανδημίας επίπεδά τους στο τέλος του 2020», ανέφερε η ΔΟΕ.
Η έκθεση της ΔΟΕ εξέτασε επίσης τις αναντιστοιχίες μεταξύ των πραγματικών ωρών εργασίας των εργαζομένων και των προτιμώμενων ωρών εργασίας τους, με τα στοιχεία να υποδεικνύουν σημαντική αναντιστοιχία.
Τα μέτρα που υιοθετήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού «έδωσαν ισχυρά νέα στοιχεία ότι η παροχή μεγαλύτερης ευελιξίας στους εργαζόμενους στο πώς, πού και πότε εργάζονται μπορεί να είναι θετική τόσο για αυτούς όσο και για τις επιχειρήσεις, για παράδειγμα βελτιώνοντας την παραγωγικότητα», ανέφερε επίσης η ΔΟΕ. «Αντίθετα, ο περιορισμός της ευελιξίας επιφέρει σημαντικό κόστος, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της εναλλαγής προσωπικού».
«Υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι οι πολιτικές ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής παρέχουν σημαντικά οφέλη στις επιχειρήσεις, υποστηρίζοντας το επιχείρημα ότι τέτοιες πολιτικές είναι ”win-win” τόσο για τους εργοδότες όσο και για τους εργαζομένους», κατέληξε.
