Ένα γυναικείο κυκλαδικό ειδώλιο που έχει ύψος 88 εκατοστά και ένα χάλκινο τηγανόσχημο σκεύος, επίσης της Κυκλαδικής εποχής ζητεί η χώρα μας να της επιστραφούν από τη Γερμανία και συγκεκριμένα από το Κρατικό Μουσείο Μπάντεν της Καρλσρούης.
Ένα γυναικείο κυκλαδικό ειδώλιο που έχει ύψος 88 εκατοστά και ένα χάλκινο τηγανόσχημο σκεύος, επίσης της Κυκλαδικής εποχής ζητεί η χώρα μας να της επιστραφούν από τη Γερμανία και συγκεκριμένα από το Κρατικό Μουσείο Μπάντεν της Καρλσρούης, που τα κατέχει παράνομα.
Γνωστό και από το παρελθόν για κατοχή ελληνικών αρχαιοτήτων που είχαν εξαχθεί παράνομα από τη χώρα το συγκεκριμένο μουσείο έχει υποβάλλει παρ΄ όλα αυτά αίτημα προς την Ελλάδα για δανεισμό αρχαίων αντικειμένων της Κυκλαδικής εποχής (Εποχή του Χαλκού) προκειμένου να διοργανώσει τον Δεκέμβριο έκθεση για τον Κυκλαδικό πολιτισμό.
Από ελληνικής πλευράς απάντηση αρχικώς δεν υπήρξε, αντιθέτως ζητήθηκε κατάλογος των αρχαίων που θα περιληφθούν στην έκθεση προκειμένου να διαπιστωθεί αν μέσα σ΄ αυτά υπάρχουν και παράνομα. Στο μεταξύ την περασμένη άνοιξη ο σερ Κόλιν Ρένφριου καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ είχε αναφέρει σε ομιλία του που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ότι «συγκεκριμένα αντικείμενα του Μουσείου της Καρλσρούης είχαν αποκτηθεί μετά από το 1975, δηλαδή μετά από την συνθήκη της Ουνέσκο του 1970, σύμφωνα με την οποία είναι παράνομη η διακίνηση αρχαιοτήτων άγνωστης προέλευσης από αυτήν τη χρονιά και μετά». Κατόπιν αυτών το υπουργείο Πολιτισμού κατέθεσε επίσημο αίτημα επιστροφής των αρχαιοτήτων.
Αντί σοβαρής απαντήσεως ωστόσο ο διευθυντής του μουσείου Χάραλντ Ζιμπενμόργκενανέφερε χθες μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο SWR 2 ότι « η Ελλάδα ζητεί ως προϋπόθεση δανεισμού αρχαιοτήτων, την επιστροφή των δύο αντικειμένων, που θεωρείται ότι κοστολογούνται στα 4 εκατομμύρια ευρώ». Κατηγόρησε μάλιστα το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για εκβιασμό και δήλωσε ότι «τα αρχαία είχαν αγοραστεί με δημόσια κεφάλαια το 1975 και η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει νομική αξίωση πάνω τους γιατί η Γερμανία υπέγραψε τη σύμβαση της Ουνέσκο το 1992».
Πρόκειται δηλαδή για πρωτοφανή και θρασύτατη συμπεριφορά επίσημου κρατικού φορέα μιας χώρας, που επικαλείται την παρανομία ως επιχείρημα για την… νομιμοποίηση προϊόντων αρχαιοκαπηλίας. Διότι, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχόταν να δανείσει αρχαιότητες για μία έκθεση που θα περιελάμβανε και κλεμμένα αρχαία, αυτό θα σήμαινε ότι αυτομάτως θα σταματούσε και η όποια διεκδίκησή τους, ενώ ταυτόχρονα τα παράνομα αρχαία θα νομιμοποιούνταν!
