Με την άφιξη του Αμρ Ουάρντα, ο Ατρόμητος περίμενε το κάτι παραπάνω από την ποιότητα του Αιγύπτιου, αλλά η εικόνα είναι καλύτερη του αναμενομένου.
Ο 24χρονος όχι μόνο δείχνει να έχει αφήσει πίσω του τα όσα έχουν ειπωθεί για τον χαρακτήρα του και στο Περιστέρι όχι μόνο έχει πιάσει στάνταρ απόδοσης που δεν έδειξε στον ΠΑΟΚ, αλλά έχει φτάσει σε επίπεδο ανώτερο από ό,τι είχε δείξει και με τον Παναιτωλικό.
Πέραν του ότι… μιλάει στην μπάλα, το ανέλπιστα θετικό για τον Ατρόμητο είναι ότι ο Ουάρντα φανερώνει και ηγετικές ικανότητες, καθώς στο ματς με την Κέρκυρα δεν κρύφτηκε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, με αποκορύφωμα την ανάληψη της ευθύνης για την εκτέλεση του πέναλτι σε… νεκρό χρόνο, αλλά και με τη Λαμία ήταν πραγματικά απολαυστικός.
Παράλληλα, στο παιχνίδι του παρουσιάζει μία άνευ προηγουμένου (για τον ίδιο) ωριμότητα, αφού ούτε πολυκουράζει την μπάλα, ενώ κάνει και τους συμπαίκτες του (Γιαννούλης) ακόμα καλύτερους.
Μεγάλο ρόλο σε αυτή τη συμπεριφορά έχει παίξει τόσο ο Νταμίρ Κάναντι, που όπως έχει δηλώσει, τον «αγαπάει» για αυτή την τρέλα που κουβαλάει και δεν τον τρομάζει το κάτι διαφορετικό που φέρνει, τη στιγμή μάλιστα που του μαθαίνει ακόμα περισσότερα πράγματα, όσο και οι άνθρωποι εντός της ομάδας που τον έχουν από κοντά.
Το σίγουρο είναι πως ό,τι κι αν κάνουν, έχουν βρει το κουμπί του προς όφελος του Ατρόμητου και φυσικά του ίδιου του ποδοσφαιριστή, που δεν διστάζει να κάνει λόγο για μια «οικογένεια», που τον έχει βοηθήσει να ηρεμήσει και να αποδώσει το ποδόσφαιρο που ξέρει
