«Οι αίθουσες των κινηματογράφων «Αττικόν» και «Απόλλων» δεν κάηκαν και μόνο η είσοδος έχει υποστεί ζημιές», δηλώνει η Γιούλη Τσακαλάκη, υπεύθυνη του κινηματογράφου.
«Οι αίθουσες των κινηματογράφων «Αττικόν» και «Απόλλων» δεν κάηκαν και μόνο η είσοδος έχει υποστεί ζημιές», δηλώνει η Γιούλη Τσακαλάκη, υπεύθυνη του κινηματογράφου, επιθυμώντας, όπως εξηγεί, να μη δοθεί συνέχεια στο «δυσάρεστο γεγονός» της πυρκαγιάς του ιστορικού κινηματογράφου, στην οδό Σταδίου.
Μόνο εξωτερικές ζημιές έχει υποστεί και ο κινηματογράφος «ΑΣΤΥ», επί της πλατείας Κοραή, σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες του, Γιώργο και Δημήτρη Στεριάκη, oι οποίοι όπως δήλωσαν στο ΑΜΠΕ, κατάφεραν τελευταία στιγμή να αποτρέψουν τους άγνωστους εμπρηστές.
Απόψε στις 20:00, τα μέλη της πολιτιστικής κίνησης «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» θα συγκεντρωθούν «μ΄ένα κερί στο χέρι» έξω από το «Αττικόν», σε ένδειξη «βουβής διαμαρτυρίας για το ξήλωμα της ζωής μας».
Το κτίριο, στην οδό Σταδίου, που στέγασε τον κινηματογράφο «Αττικόν» χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1910 από τον μεγάλο αρχιτέκτονα των αρχών του 20ου αιώνα και καθηγητή τότε του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, Αλέξανδρο Νικολούδη (1874-1944), σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτη Δεκόζη-Βούρο.
Ανήκει στην περίοδο του εκλεκτικισμού (Νέος Νεοκλασσικισμός) που βασικό χαρακτηριστικό του έχει την εκλεκτική επιλογή αρχιτεκτονικών στοιχείων από διάφορα ρεύματα, χωρίς ενιαίο ύφος. Την περίοδο 1914-1920 πραγματοποιείται μια βασική επέμβαση σε ρυθμό «Νεομπαρόκ». Είναι η περίοδος κατά την οποία σε τμήμα του κτιρίου στεγάζεται το κινηματοθέατρο «Αττικόν».
Το «Αττικόν», χαρακτηρίζεται «Κινεμακολόρ» γιατί προβάλλει «ταινίας χρωματιστάς εκ του φυσικού». Καθώς, δε, διαθέτει και αίθουσα «κομψήν και θερμασμένην με καλοριφέρ», μετατρέπεται σε «Κέντρον του άνθους της αθηναϊκής κοινωνίας, του διπλωματικού σώματος, της Αυλής, κέντρον του καλλιτεχνικού κόσμου». (Από το βιβλίο του Νίκου Θεοδοσίου “Στα Παλιά τα Σινεμά”).
