Γράφει ο Τηλέμαχος Κουντούρης
Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών αποτελεί αναγκαία και αναπόσπαστη προϋπόθεση για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης. Όταν, όμως, αυτή πραγματοποιείται εκτός του καθορισμένου εργασιακού ωραρίου, η οικονομική αποζημίωση των επιμορφούμενων δεν είναι προνόμιο· είναι θεσμική υποχρέωση της Πολιτείας.
Πρώτον, κάθε εργασία που παρέχεται εκτός ωραρίου συνιστά πρόσθετη απασχόληση. Η επιμόρφωση δεν είναι εθελοντική δραστηριότητα αναψυχής, αλλά εργασία με σαφή επαγγελματικό σκοπό, γνωστικό φόρτο, πνευματική καταπόνηση και συγκεκριμένες απαιτήσεις.
Δεύτερον, η απλή επίκληση του «λειτουργήματος» δεν μπορεί να νομιμοποιεί την απλήρωτη εργασία. Ο εκπαιδευτικός είναι ταυτόχρονα λειτουργός και εργαζόμενος. Όταν το κράτος ζητά διαρκή αναβάθμιση δεξιοτήτων, νέες πιστοποιήσεις, προσαρμογή σε μεταρρυθμίσεις και ψηφιακά άλματα, οφείλει να αναλαμβάνει και το κόστος αυτής της απαίτησης.
Τρίτον, η αποζημιούμενη επιμόρφωση εξασφαλίζει ποιότητα και ουσιαστική συμμετοχή. Ο εκπαιδευτικός που νιώθει ότι το κράτος σέβεται τον χρόνο και τον κόπο του, συμμετέχει με ευθύνη, ενδιαφέρον και επαγγελματισμό. Η απλήρωτη επιμόρφωση οδηγεί συχνά σε τυπική παρουσία και ουσιαστική απαξίωση.
Τέλος, ένα σύγχρονο, σοβαρό και αξιόπιστο εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να βασίζεται στον εθελοντισμό για τη δική του λειτουργία. Η επένδυση στην επιμόρφωση απαιτεί και οικονομική επένδυση. Διαφορετικά, η Πολιτεία μετακυλίει το βάρος της εκπαιδευτικής πολιτικής στους ώμους των εκπαιδευτικών.
Η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών εκτός εργασιακού ωραρίου με οικονομική αποζημίωση δεν είναι υπερβολή. Είναι σεβασμός, δικαιοσύνη και προϋπόθεση ποιότητας στο δημόσιο σχολείο.
Τηλέμαχος Κουντούρης
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιστημονικής Ένωσης Διευθυντών/ντριών Σχολικών Μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης