Την τελευταία του πνοή άφησε μετά από μάχη με τον καρκίνο ο αγαπημένος μουσικός
Ο Θεσσαλονικιός σπουδαίος καλλιτέχνης, είχε γράψει μερικά από τα καλύτερα και πιο πολυτραγουδισμένα τραγούδια των τελευταίων 20 ετών και ξεχώριζε τόσο για το μοναδικό του στυλ – τζην και κόκκινο μαντίλι – όσο και για τον απλό του χαρακτήρα.
Το κοινό τον λάτρευε και στις συναυλίες του επικρατούσε το αδιαχώρητο.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και άρχισε να παίζει μουσική με το δικό του συγκρότημα από το 1965 ως το 1970.
Για μικρό διάστημα μετακόμισε στο Άαχεν της Δυτικής Γερμανίας με το συγκρότημά του “Ζηλωτής”. Έγραψαν έξι τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο Μιλάνο, τα όποια σήμερα υπάρχουν μόνο σε συλλογές φίλων.
Γύρισε στην Ελλάδα και έπιασε ξανά στα χέρια το μπουζούκι με το οποίο βρήκε πια τον μουσικό του δρόμο. Το 1977 ο Νίκος Παπάζογλου κατέβηκε στην Αθήνα, για τις ανάγκες της παράστασης “Αχαρνής” του Διονύση Σαββόπουλου, όπου έπαιζε και τραγουδούσε.
Ένα χρόνο μετά κυκλοφορεί “Η εκδίκηση της γυφτιάς”, στον οποίο συμμετείχαν ο Νίκος Ξυδάκης και ο αείμνηστος Μ. Ρασούλης.
Το 1979 κυκλοφορούν τα “Δήθεν” που αποτελούν και μία απάντηση στους επικριτές, που αναρωτιούνται τι είδους μουσική είναι αυτή που κάνουν – λαϊκή ή ροκ-.