Οι συνάδελφοι και οι μαθητές από το 27o στο Περιστέρι.
Στους δρόμους του Παράδεισου
εκεί όπου διαβαίνεις
ψυχούλες θα’ρχονται μικρές
κι εσύ θα τις μαθαίνεις
πως κάποτε και δω στη γης
πατήσανε ανθρώποι
που ήταν σαν άγγελοι καλοί
και στους αγώνες πρώτοι
που πολεμούσαν τ’άδικο
χαράζοντας το δρόμο
με την αλήθεια οδηγό
και της καρδιάς το νόμο…
Αγαπημένε συνάδελφε και φίλε Κώστα
Αυτή τη μαγιάτικη μέρα της γιορτής σου η έλλειψη της παρουσίας σου λες και παγώνει το ζεστό αεράκι που μπαίνει από το παράθυρο της τάξης μας. Μαθητές και δάσκαλοι πονάμε ακόμα μια φορά για τον άδικο χαμό σου καθώς θυμόμαστε μέρες χαράς με σένα κοντά μας. Μας απομένουν μόνο οι μνήμες και η σιγουριά ότι η όμορφη ψυχή σου δε χάνεται ποτέ και είναι αυτή τη μέρα μαζί μας με κάποιο τρόπο δίνοντάς μας θάρρος να συνεχίσουμε στο δρόμο του δικαίου και της αλήθειας όπως κάναμε πάντα…
Οι συνάδελφοι και οι μαθητές σου από το 27 στο Περιστέρι.
