Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο «γέφυρας» μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας καθώς δεν έχουν υπάρξει ποτέ αντιτιθέμενες δυνάμεις εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών.
Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο «γέφυρας» μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας καθώς δεν έχουν υπάρξει ποτέ αντιτιθέμενες δυνάμεις εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς.
Μιλώντας στο ρωσικό πρακτορείο Sputnik ο υπουργός τόνισε η χώρα δεν είχε φωνή στις Βρυξέλλες τα τελευταία 50 χρόνια καθώς δεν υπήρχαν αυτιά να την ακούσουν «ωστόσο από τις 29 Ιανουαρίου όταν συζητήσαμε τα θέματα των τομεακών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τα αυτιά των Ευρωπαίων άνοιξαν και τώρα συμβάλλουμε στη δημιουργία της ευρωπαϊκής πολιτικής», υποστήριξε στη συνέχεια.
Σύμφωνα με τον υπουργό, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εναντίον των τομεακών κυρώσεων στη Ρωσία ενώ τόνισε ότι άλλου είδους κυρώσεις είχαν επιβληθεί πολύ πριν συσταθεί η νέα κυβέρνηση.
Ο κ. Κοτζιάς σχολίασε ακόμη ότι οι οικονομικές κυρώσεις είναι άχρηστες στην προσπάθεια να αναγκαστεί μια άλλη χώρα να αλλάξει πολιτικά κίνητρα, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις είναι και αναποτελεσματικές ιδιαίτερα όταν πηγάζουν από μια έκρηξη θυμού ή την επιθυμία να υποτάξεις την απέναντι πλευρά.
Αναφέρθηκε μάλιστα στην επιβολή κυρώσεων και εμπάργκο από την Ελλάδα κατά της ΠΓΔΜ σχολιάζοντας ότι τα μέτρα αυτά οδήγησαν σε μια κατάσταση όπου οι μόνοι κερδισμένοι ήταν οι ολιγάρχες που ασκούσαν λαθρεμπόριο πρώτων υλών.
Αναφορικά με τον νέο αγωγό φυσικού αερίου που προωθεί η ρωσική πλευρά στη θέση του South Stream δήλωσε ότι η Ελλάδα σχεδιάζει να αποτελέσει έναν συνδετικό κρίκο, συμπεριλαμβανομένων των ιδεών σχετικά με τον αγωγό που έρχεται από την Τουρκία.
«Αυτό που χρειάζεται είναι να σταθεροποιηθεί η ειρήνη στην Ουκρανία, η Ευρώπη να μην έρθει σε ρήξη των σχέσεών της με τη Ρωσία, ενώ και η Ρωσία να αποφύγει ενέργειες που δεν οδηγούν σε σχέσεις εμπιστοσύνης με την Ε.Ε.», επισήμανε ο κ. Κοτζιάς.
Τόνισε τέλος ότι μακροπρόθεσμα η Ρωσία πρέπει να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας και όχι να διαμορφωθεί ένα σύστημα ασφαλείας εναντίον της.