Δήλωση γνωστού ηθοποιού.
Με αγάπη αντιπαρέρχεται την κρίση ο Μάρκος Λεζές. Ο δημοφιλής κωμικός παραμένει απλήρωτος από την τηλεόραση και μέσα σε όλες τις καταστάσεις που βιώνει γύρω του καθημερινά προσπαθεί να ενισχύσει τους μηχανισμούς αντίστασής του για να μην πέσει σε κατάθλιψη. «Το κράτος αυτό έχει ακράτεια» σχολιάζει με χιούμορ και δηλώνει στην «Espresso»: «Σκέφτομαι τον Μάρκο και την υγεία του!»
Και αν αναρωτιέστε πώς βιώνει από την πλευρά του την κρίση, λέει: «Τα αντιμετωπίζω όλα με αγάπη. Αμα τα βλέπεις όλα με αγάπη, δεν υπάρχει κρίση…»
Από το θέατρο, ευτυχώς, πήρε τα δεδουλευμένα του. Συμπρωταγωνίστησε στην παράσταση-σταθμός στο ελληνικό θέατρο «Σεσουάρ για δολοφόνους» και ξεχώρισε με την ερμηνεία του. Εχει, δε, το «κάτι» του ως ηθοποιός. Από την τηλεόραση δεν έλαβε ούτε ένα ευρώ. Τον είδαμε στον ρόλο του προέδρου του χωριού στην επιτυχημένη σειρά του Mega «Κλινική περίπτωση» πλάι στον Γιάννη Μπέζο. «Δεν έχουμε πληρωθεί ακόμα. Καταφεύγουμε στην καλή θέληση του παραγωγού Γιάννη Καραγιάννη» αναφέρει.
Πώς τα βγάζει πέρα; «Ανέκαθεν δεν ζούσα από το επάγγελμα. Αυτό το επάγγελμα το έκανα γιατί το αγάπησα και όσο το αγάπησα, το μίσησα στο τέλος».
Τον ρωτάμε αν η απελπισία του τον κάνει να μιλάει έτσι και ο Μάρκος Λεζές απαντά: «Δεν απελπίζομαι. Αν απελπιστώ, θα πάθω κατάθλιψη, θα ανέβω σε μια ταράτσα και θα αυτοκτονήσω. Και για να μη γίνω αυτόχειρας, τα περνάω όλα στο ντούκου. Ζω το σήμερα. Το πίσω πέρασε, το αύριο είναι μαύρο κι άραχνο, άρα μόνο το σήμερα μου μένει να ζήσω».
Κατεξοχήν θεατρικός ηθοποιός, είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος για το μέλλον του θεάτρου στη χώρα μας. Και με την ευκαιρία, θίγει ένα ζήτημα που είναι πολύ σοβαρό για όλους τους ομότεχνούς του, μια που θα το βρουν μπροστά τους: «Από τα 200 θέατρα που έχει η πρωτεύουσα τον χειμώνα, ούτε τα 30 από αυτά δεν πρόκειται να λειτουργήσουν. Γιατί έχει ψηφιστεί ένας νόμος σύμφωνα με τον οποίο οι θεατρικοί επιχειρηματίες θα πρέπει να προκαταβάλουν το ΙΚΑ και τους μισθούς των ηθοποιών για τρεις μήνες.
Ποιος θα ξεκινήσει μια παραγωγή με αυτό το δεδομένο; Και αν δεν πάει η παράσταση, πώς θα το αντιμετωπίσει;»
Εκείνος πάντως έχει περιορίσει τις εξόδους του και όταν βγαίνει πληρώνει μόνο ό,τι του αναλογεί…
«Γυρίσαμε στο ρεφενέ. Πάνε πια οι εποχές που κερνάγαμε αβέρτα όποιον βρίσκαμε μπροστά μας, Ετσι ζούμε τώρα. Τα δύσκολα πέρασαν, τώρα έρχονται τα χειρότερα».
